Pszczelarstwo stanowi nieodłączny element polskiej gospodarki, polskiego krajobrazu a także kultury. Pojawiło się już dużo wcześniej niż powstało formalne państwo, głównie za sprawą zakonników, którzy zakładali przyklasztorne pasieki.
Polska leży na obszarze klimatu umiarkowanego. Takie a nie inne położenie sprawia, że w szacie roślinnej dominują gatunki roślin nasiennych, które muszą zostać zapylone przez owady. Najważniejszą rolę w tym zakresie pełnią zaś pszczoły miodne.
Pszczelarstwo polskie nie różni się zasadniczo od pszczelarstwa w innych krajach europejskich. Główna różnica wiąże się z wielkością pasieki. Nie ma bowiem u nas dużych pasiek zawodowych. Z reguły są to pasieki mniejsze zlokalizowane blisko dużych aglomeracji miejskich, ponieważ najczęściej trudnią się pszczelarstwem osoby na emeryturze. Największa liczba pszczelarzy to ludzie powyżej pięćdziesiątego roku życia, którzy amatorsko trudnią się hodowlą pszczół. Takie rozdrobnienie pasiek ma swoje zalety. Przede wszystkim mało jest na obszarze Polski terenów, gdzie obserwowalibyśmy brak pszczół zapylających kwiaty.
Wśród licznych produktów pozyskiwanych w polskich pasiekach do najbardziej pożądanych należy niewątpliwie miód. To jak dużo go będzie zależy od aktywności pszczelarza i wielkości pasieki. W małej i średniej pasiece pozyskuje się w sezonie średnio od kilku do kilkunastu kilogramów. Tam, gdzie gospodarka nastawiona jest na dużą produkcję, pszczelarze zbierają nawet do 80kg. Do innych produktów pszczelich pozyskiwanych w pasiekach należą wosk i pyłek kwiatowy.
Polscy pszczelarze wydają również czasopisma, w których podejmowane są najważniejsze sprawy związane z tą gałęzią rolnictwa. Do najpopularniejszych gazet należą: „Pszczelarstwo”, „Pasieka”, „Pszczelarz Polski”, „Przegląd Pszczelarski”. Poza tym istnieje również szereg organizacji skupiających pszczelarzy, np. Polski Związek Pszczelarski, Stowarzyszenie Pszczelarzy Zawodowych.